- Doświadczenie płynące z realizacji projektów w Syrii już od kilku lat pozwala nam na bieżącą aktualizację potrzeb Syryjczyków i grup najbardziej potrzebujących, do których chcemy trafiać z naszą pomocą. Współpracujemy z obecnymi na miejscu Caritas Syria oraz Christian Hope Center, które bezpośrednio implementują nasze programy – mówi Sylwia Hazboun, koordynatorka ds. projektów zagranicznych na Bliski Wschód Caritas Polska, odpowiedzialna za realizację projektu.

W ramach programu medycznego dofinansujemy rodziny potrzebujące wsparcia medycznego, dzięki czemu możliwe jest przeprowadzanie operacji, badań laboratoryjnych oraz zakup leków.

W ramach Programu „Rodzina – Rodzinie” regularnie wspieramy finansowo 1250 rodzin, znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji. Przekazaną pomoc finansową rodziny przeznaczają na najpilniejsze wydatki: żywność, leki, odzież, opiekę lekarską, opłacenie mieszkania itp.

W ramach programu „Szkoła - Szkole” doposażamy i wspieramy bieżące potrzeby 9 szkół w Aleppo, które zostały uszkodzone w wyniku trzęsienia ziemi. Do tej pory w ramach tego programu Caritas Polska zajmowała się wyposażeniem klas i laboratoriów szkolnych, zapewnieniem podręczników i przyborów szkolnych, montażem instalacji fotowoltaicznej i piecyków do ogrzewania pomieszczeń w trakcie zimy. Dodatkowo przeprowadzane były warsztaty dla uczniów i szkolenia dla nauczycieli.

- Wspólny projekt Caritas Archidiecezji Krakowskiej i Caritas Polska o wartości 1,5 mln zł to bardzo duże przedsięwzięcie, które przyczyni się do realnej poprawy życia tysięcy Syryjczyków, którzy jako naród wycierpieli niesamowicie dużo przez ostatnie 10 lat. Poszkodowani przez wojnę i trzęsienie ziemi, otrzymają pomoc na wielu płaszczyznach od ratujących życie leków przekazanych osobom chorym, po finansowe wsparcie syryjskich rodzin i doposażenie szkół zniszczonych w trzęsieniu ziemi. Bardzo cieszymy się, że Polacy nadal czują tak silną potrzebę wspierania naszych sióstr i braci na Bliskim Wschodzie, który jako region targany jest licznymi kataklizmami, konfliktami i kryzysami. Comiesięczne wsparcie z programów takich jak ten przywraca Syryjczykom nadzieję i odsuwa niepokój o jutro – dziękuje darczyńcom ks. dr Marcin Iżycki, dyrektor Caritas Polska.

Syria po trzęsieniu ziemi

Dotknięte trzęsieniem ziemi 6 lutego prowincje w Syrii to Aleppo, Hama, Latakia, Tartus i Idlib. Jeszcze przed trzęsieniem ziemi w Humanitarian Needs Overview na rok 2023 szacowano, że w Syrii 15,3 mln osób wymaga pomocy humanitarnej, z czego 4,6 mln mieszka na obszarach Aleppo, Hamie, Tartus i Latakii.

Potrzeby humanitarne w rozdartych wojną syryjskich miastach były więc alarmujące już przed trzęsieniem ziemi. Po niszczycielskiej klęsce żywiołowej potrzeby gwałtownie wzrosły, ponieważ ONZ szacuje, że 8,8 mln osób w Syrii zostało bezpośrednio dotkniętych trzęsieniem ziemi.

Wstrząsy doprowadziły do zniszczenia infrastruktury krytycznej, w tym tysięcy domów, placówek służby zdrowia, szkół i sieci wodociągowych, pozostawiając tysiące osób narażonych na dalsze szkody. Inflacja funta syryjskiego na poziomie 90% w połączeniu z powiązanymi ostrymi wzrostami cen (ceny żywności nawet o 532%) i niezdolnością rządu do subsydiowania większości podstawowych towarów, doprowadziły do tego, że 97% populacji żyje poniżej granicy ubóstwa. Brak trwałego dostępu do żywności, opieki zdrowotnej, edukacji, mieszkań i realnych możliwości zarobkowania pogłębił skutki konfliktu i zepchnął miliony ludzi na drogę bezrobocia i ubóstwa. Codzienne wyzwania obejmują przerwy w dostawie energii elektrycznej i jej niedobory, a także brak paliwa do ogrzewania i transportu.

Jedną z grup społecznych w sposób szczególny wymagających pomocy są syryjscy chrześcijanie różnych obrządków mieszkających w kilku prowincjach dotkniętych trzęsieniem. Ze względów kulturowych (mniej liczne rodziny, niż ich muzułmańscy sąsiedzi), pomimo biedy, są narażeni na brak pomocy w programach, które nie zakładają preferencji dla chrześcijańskich rodzin. Drugim poważnym problemem jest wzmożone zjawisko migracji młodych chrześcijan z Syrii. Szacuje się, że jeśli sytuacja się nie zmieni, do 2059 r. w samym Aleppo nie będzie już chrześcijan. Konieczne jest kompleksowe wsparcie chrześcijańskich rodzin w każdym pokoleniu – od najmłodszych przez młodzież i młode rodziny z dziećmi po osoby starsze.