Reklama

Święcenia w stopniu diakona

Niedziela szczecińsko-kamieńska 21/2012

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Posługa diakonów w Kościele znana jest już od czasów apostolskich. O wyborze siedmiu mężów do posługi diakonów mówią Dzieje Apostolskie (Dz 6,1-7). Święcenia diakonatu odbywają się przez nałożenie rąk, aby - jak pisze papież Paweł VI w „Sacrum diaconatus ordinem” - dzięki łasce sakramentalnej mogli skutecznie pełnić swoje posługiwanie. Do zadań diakona należy: udzielanie chrztu, przechowywanie i udzielanie Eucharystii, asystowanie i błogosławienie w imieniu Kościoła związkom małżeńskim, udzielanie wiatyku umierającym, czytanie wiernym Pisma Świętego, nauczanie i napominanie ludu, przewodniczenie nabożeństwu i modlitwie wiernych, sprawowanie sakramentaliów, przewodniczenie obrzędowi żałobnemu i pogrzebowemu („Lumen Gentium”, 29). Kandydaci do święceń kilka miesięcy wcześniej zostają przedstawieni publicznie Kościołowi przez biskupa. Przez święcenia diakonatu dokonuje się wprowadzenie do stanu duchownego oraz inkardynacja do określonego Kościoła partykularnego. Kandydaci przed święceniami składają przysięgi celibatu, posłuszeństwa i czci biskupowi diecezjalnemu oraz modlitwy w intencjach Kościoła i wszystkich ludzi („Pontyfikał Rzymski”).
Kandydaci przygotowujący się do święceń w stopniu diakona korzystają z formy zwyczajnej duchowego przygotowania do tak ważnego wydarzenia, poprzez odbycie rekolekcji świętych, które są zalecane przez Kościół. Jest to czas wyciszenia, oddalenia się od spraw bieżących, aby oddać się modlitwie. Rekolekcje to ważny czas „rozkwitania przed Bogiem”, ukazywania Mu swojego wnętrza i oddania się Jemu bez zastrzeżeń.
Rekolekcje poprzedzające święcenia w stopniu diakona tegorocznych kandydatów odbyły się w dniach 29.04-04.05.2012 r. w klasztorze Sióstr Jezusa Miłosiernego w Myśliborzu. Rekolekcje poprowadził ojciec duchowny seminarium ks. Wojciech Zimny. Czas wypełniony był modlitwą, konferencjami a także spotkaniami, kiedy możliwe było podjęcie tematów związanych z życiem i posługą, do której się przygotowywaliśmy. Nie brakowała również wspomnień i przemyśleń związanych z czasem życia seminaryjnego. Każdemu z nas towarzyszyły osobiste emocje i pragnienia, które przedstawialiśmy Bogu w modlitwie i adoracji indywidualnej. Nie zabrakło ważnych momentów w czasie rekolekcji, do których należy zaliczyć poniedziałkową poranną medytację (30 kwietnia) oraz indywidualne spotkania z abp. Andrzejem Dzięgą, a także nocną adorację Najświętszego Sakramentu, którą zaproponował nam Ksiądz Arcybiskup jako szczególny rodzaj modlitwy, spotkania i zjednoczenia z Chrystusem. Ważnym wydarzeniem dla nas była modlitwa wstawiennicza, którą Siostry Jezusa Miłosiernego wypraszały dla nas potrzebne łaski i otwierały się nasze serca na działanie Ducha Świętego. Wiele spotkań, rozmów było cenną wskazówką w tych dniach.
Uroczystość święceń w stopniu diakona odbyła się w bazylice archikatedralnej św. Jakuba Ap. w Szczecinie 5 maja br. o godz. 10 podczas Eucharystii sprawowanej pod przewodnictwem bp. Mariana Błażeja Kruszyłowicza. W liturgii udział wzięli licznie przybyli księża, wśród nich proboszczowie rodzinnych parafii, także siostry zakonne oraz rodziny i zaproszeni przez nas goście. Podczas homilii Ksiądz Biskup, odwołując się do czytań Liturgii Słowa, wyjaśniał istotę posługiwania diakonów w Kościele, a także wzywał, aby nie zrażać się różnymi przeciwnościami, których w życiu i posłudze nie brakuje. Po przedstawieniu kandydatów i homilii nastąpiła dalsza część obrzędu święceń. W tym momencie złożyliśmy przed zgromadzonym Kościołem przyrzeczenia. Następnie w litanii błagalnej wzywaliśmy mieszkańców nieba, aby wstawiali się za nami i przedstawiali Bogu nasze intencje. Przez nałożenie rąk i modlitwę święceń Dostojny Celebrans włączył nas w poczet diakonów. Po otrzymaniu stuły i dalmatyki Ksiądz Biskup przekazał każdemu wyświęconemu diakonowi księgę Ewangelii oraz znak pokoju. W czasie Eucharystii, która jest wielkim dziękczynieniem, uwielbialiśmy Boga za dar życia i powołania, jakim nas obdarzył. Dziękując Bogu za Jego dary i łaski, które na nas zsyła, prosimy Go, aby wspierał nas i umacniał, aby dopełnił dzieła, które w nas rozpoczął. Dziękując Bogu, dziękujemy wszystkim, którzy swoją modlitwą i obecnością przyczynili się do odczytania przez nas i rozwoju w nas powołania, którym obdarzył nas Chrystus.
Sakrament święceń w stopniu diakona przyjęli: Maciej Błaszkowski z parafii pw. św. Kazimierza Królewicza w Szczecinie; Paweł Bonkowski z par. św. Katarzyny w Goleniowie; Tomasz Kałuża z par. św. Antoniego Padewskiego w Szczecinie; Paweł Kołodziejski z par. św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty w Starogardzie Gd., diec. pelplińska; Maciej Kowalski z par. Matki Bożej Bolesnej w Pyrzycach; Dariusz Krawczyk z Instytutu Świętej Rodziny w Łomiankach, archidiecezja warszawska; Marcin Rolnicki z par. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Świnoujściu-Przytór; Rafał Stachowiak z par. Świętej Rodziny w Szczecinie; Łukasz Śliz z par. Przemienienia Pańskiego w Mieszkowicach.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

#NiezbędnikAdwentowy: patron dnia św. Dominik z Silos

[ TEMATY ]

adwent

św. Dominik

#NiezbędnikAdwentowy

wikipedia.org

Św. Dominik z Silos

Św. Dominik z Silos

Św. Dominik z Silos to bardzo ciekawa i inspirująca postać. Był hiszpańskim mnichem, benedyktynem, opatem i reformatorem zakonu. Na świat przyszedł około 1000 r. w okolicy hiszpańskich Pirenejów.

Jego rodzice pochodzili z podupadłej rodziny szlacheckiej . Jako młody chłopiec opiekował się stadem owiec, które należało do jego ojca. W 1038 r. wstąpił do benedyktyńskiego klasztoru San Millan de la Cogolla w Logroño. Kiedy otrzymał święcenia kapłańskie, opuścił klasztor i zamieszkał jako pustelnik w grocie w górach Sierra de Cameros. Po powrocie został mistrzem nowicjatu. Około roku 1030 został przeorem w San Millan de Cogolla.. Opuścił i ten klasztor, wydawało mu się bowiem, że zakonnicy mają tu za wiele wygód. Udał się do klasztoru św. Sebastiana w Silos. Niedługo potem popadł w konflikt z królem Nawarry Garcią III i udał się do Kastylii, gdzie król Ferdynand I Wielki mianował go opatem klasztoru św. Sebastiana w Silos.
CZYTAJ DALEJ

Papież: Jubileusz dobiega końca, ale nadzieja się nie kończy

2025-12-20 10:44

[ TEMATY ]

papież

audiencja jubileuszowa

Papież Leon XIV

Vatican media

U progu Bożego Narodzenia Kościół wskazuje na Maryję jako na znak nadziei rodzącej życie. Papież Leon XIV mówił o nadziei zdolnej przemieniać świat i przypominał: „Mieć nadzieję to rodzić”. Ojciec Święty podkreślał, że zakończenie Roku Jubileuszowego nie oznacza zamknięcia dróg nadziei.

Na początku audiencji Papież nawiązał do kończącego się Adwentu: „Tuż przed Świętami Bożego Narodzenia możemy powiedzieć: Pan jest blisko!”. Jak zaznaczył, bez Jezusa słowa te mogłyby brzmieć jak groźba, lecz w Nim objawiają Boga jako źródło miłosierdzia. „W Nim nie ma groźby, lecz jest przebaczenie” – zapewnił Leon XIV.
CZYTAJ DALEJ

Bombka za serce

2025-12-21 04:36

materiały prasowe

Bractwo Miłosierdzia św. Brata Alberta w Lublinie za serce okazane osobom ubogim i bezdomnym odwdzięcza się świątecznymi ozdobami.

Każdy darczyńca, który do końca roku przekaże dowolną darowiznę na rzecz Bractwa, otrzyma bombkę na choinkę. – Nasze bombki to nie tylko ozdoby, ale przede wszystkim symbol realnej pomocy: ciepłego posiłku, leków dla seniora czy bezpiecznego noclegu, które sfinansujemy dzięki wsparciu – mówią wolontariusze z ul. Zielonej. W jadłodajni w centrum miasta z darmowych obiadów korzysta nawet 400 osób dziennie, a to tylko jedna z form pomocy. Oprócz społecznej kuchni, Bractwo prowadzi schronisko, ogrzewalnię, ośrodek dla uchodźców i mieszkania dla osób wychodzących z kryzysu bezdomności. Pracownicy i wolontariusze od ponad 30 lat wiernie stoją u boku tych, którzy zmagają się z ubóstwem, bezdomnością, chorobą czy samotnością, bo każda osoba zasługuje na godność i nadzieję.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję