1 października to dzień imienin św. Teresy (1873-1897), francuskiej karmelitanki, Doktora Kościoła i patronki diecezji łuckiej. W Chełmie ten dzień ma szczególny wyraz. Rozproszonych diecezjan gromadzi figura św. Teresy, od 1994 roku wystawiona do kultu w dolnym (budującym się) kościele pw. Chrystusa Odkupiciela. Chełm ma szczególny obowiązek kultu i pamięci o Świętej, bowiem jego mieszkańcy w dużym procencie wywodzą się z wołyńskich Kresów. Ufundowana figura, wykonana w Piekarach Śląskich, zawsze otoczona kwiatami, wotami i modlitwą, wypełnia ich tęsknoty za utraconą ojczyzną. Ktoś, kto jej nigdy nie stracił, nigdy ich lęku i serc nie zrozumie.

Od siedmiu lat każdego pierwszego dnia miesiąca podczas wieczornej Mszy św. czytane są podziękowania i prośby do św. Teresy - patronki Rodzin Kresowych. Dzięki tej modlitwie zachowana jest stała łączność duchowa pomiędzy Chełmem, a kościołami na dużej połaci Wołynia. Tutaj wspomina się żywych i umarłych, którzy w duchowej drodze otarli się o niezwykłą postać św. Teresy. Na fundacyjnym obrazku - cegiełce z 1989 roku zapisane są słowa: "Będę z nieba rzucać róże pod krzyż cierpień i za Wołyń będę prosić Trójcę Świętą". Do stóp Figury coraz częściej przybywają pielgrzymi - Kresowianie z całej Polski, a także mieszkańcy Ukrainy. Co roku koncertują tutaj chóry z Równego i Łucka, modlą się księża pracujący w łuckiej diecezji. W styczniu 1998 roku Towarzystwo Rodzin Kresowych sprowadziło z Krakowa, od Ojców Karmelitów Bosych, wystawę poświęconą życiu i chwale św. Teresy. W tym też czasie, wracając z Berdyczowa na Ukrainie Matka Generalna Zgromadzenia Sióstr św. Teresy wraz z siostrami odwiedziła to miejsce, zachwycając się kultem. Podarowała wtedy 100 medalików św. Teresy, poświęconych przez Jana Pawła II, czciciela św. Teresy. Są one pamiątką w chełmskich rodzinach i niezwykłą relikwią.

Orędownikiem kultu św. Teresy jest również proboszcz parafii ks. Grzegorz Szymański, a kościół Chrystusa Odkupiciela jest iście kresowym sanktuarium, bowiem w ołtarzu znajduje się wielki skarb: łaskami słynący obraz Matki Bożej z Mielnicy k. Kowla. Warto tutaj wstąpić i zadumać się nad losem ojczyzny i własnym, by chociaż sercem otrzeć o płatek terezjańskiej róży. Szelest róż to nieustanna modlitwa u stóp św. Teresy, patronki wszystkich, którzy ją kochają.