Rada ds. Nowej Ewangelizacji Archidiecezji Przemyskiej zaprasza na projekt Studium Animatora Parafialnego. To inicjatywa skierowana do świeckich chcących się zaangażować w życie parafii.
Szkoła Animatora Parafialnego to projekt, który powstał z pragnienia, aby osoby świeckie jeszcze bardziej współtworzyły Kościół. Marzymy o tym, aby przekształcić nasze parafie we wspólnotę ewangelizującą, czyli wspólnotę uczniów – misjonarzy Chrystusa – mówi ks. Mateusz Rutkowski, koordynator projektu.
Wizja i misja
Projekt będzie realizowany podczas sobotnich zjazdów wykładowych i rekolekcyjnych. W trzech semestrach uczestnicy zapoznają się z wizją i strategią uczenia – będą mieli okazję budować zażyłą więź z Chrystusem i poznać podstawy ewangelizacji. Poznają podstawy teologii dogmatycznej, moralnej oraz egzegezy Pisma Świętego, a także zostaną wprowadzeni w ewangelizacyjne narzędzia, które mogą być zastosowane we wspólnocie parafialnej. Przewidziano także warsztaty z komunikacji interpersonalnej, psychologii tworzenia grupy i wspólnoty, a także poznania wielu narzędzi animacji grup parafialnych.
Inicjatywa jest odpowiedzią na wysiłki kapłanów trudzących się w działalności duszpasterskiej. Szkoła Animatora Parafialnego ma za zadanie przygotowywać ludzi świeckich do podjęcia posługi i pomocy w parafialną działalność duszpasterską. To realizacja soborowych postulatów, aby zaangażować ludzi świeckich w apostolstwo i ewangelizację. Jak wskazuje konstytucja soborowa Lumen Gentium: „Ludzie świeccy mogą być także powoływani w różny sposób do bardziej bezpośredniej współpracy z apostolatem hierarchii, na wzór owych mężów i niewiast, co pomagali Pawłowi w głoszeniu Ewangelii, trudząc się bardzo w Panu”.
Pomocny animator
Przyszli animatorzy będą mogli zaangażować się w animację grup liturgicznej służby ołtarza, przygotowania kandydatów do sakramentów (I Komunia św., bierzmowanie, ślub), współprowadzenie wspólnot młodzieżowych/dorosłych, towarzyszenie osobom chorym i z problemami oraz organizacji wydarzeń parafialnych, tj: organizacja pikników, pielgrzymek, itp.
Projekt skierowany jest do osób dorosłych, którzy wyróżniają się pobożnością, dojrzałością, wiarą oraz mają zamiar mieszkać na terenie parafii, a także dysponują czasem, aby uczestniczyć we wszystkich zjazdach i weekendach Szkoły Animatora, a następnie zaangażować się w służbę w parafii. Sobotnie zjazdy odbywać się będą w auli Instytutu Teologicznego w Przemyślu, ul. Zamkowa 5, 37-700 (budynek wykładowy WSD Przemyśl), a trzy weekendy rekolekcyjne w Oazie ciszy i wypoczynku. Dom Rekolekcyjny w Rzepedzi, Rzepedź 72, 38-542.
Zapisy oraz szczegółowe informacje na temat projektu znajdują się na stronie internetowej: www.przemyska.pl/szkola-animatora-parafialnego-archidiecezji-przemyskiej.
Księża jubilaci z abp. Józefem Michalikiem i przełożonymi
Jesteśmy dziś szczęśliwi, że mogliśmy usłyszeć przed laty zaproszenie Jezusa, aby pójść za Nim – powiedział ks. Wiesław Szczygieł.
Kapłani z rocznika święceń 1999 obchodzili w czwartek 23 maja jubileusz 25-lecia kapłaństwa. Mszy św. przewodniczył abp Józef Michalik, który przed 25-laty udzielił im święceń kapłańskich.
Wilamowice to niewielkie miasteczko leżące ponad 30 km od Wadowic,
między Kętami a Oświęcimiem. Jest to jedna z najstarszych miejscowości
w tej części Polski, o ogromnie bogatej i interesującej przeszłości.
Została założona w połowie XIII wieku przez osadników pochodzących
z pogranicza Niemiec i Flandrii, na co wskazuje zachowana do dziś
gwara wilamowicka, przypominająca stare narzecza germańskie, anglosaskie,
fryzyjskie, angielskie i niderlandzkie. Józef Edlen von Mehofer w
pracy zatytułowanej Der Wadowicer. Kreis im Koanigsreiche Galizien
napisał, że wilamowiczanie byli energicznymi kupcami, zajmowali się
m.in. handlem tkaninami, wytwarzanymi w odległym o dwie mile Andrychowie.
Mieli swoje składy w Hamburgu i Lubece.
Dzieje mieszkańców Wilamowic ściśle splotły się i trwale
powiązały z dziejami narodu polskiego i Kościoła katolickiego. Spośród
nich wyrosło wielu wybitnych rodaków, zasłużonych dla Kościoła i
Ojczyzny, na czele z najwybitniejszym synem tej ziemi - metropolitą
lwowskim abp. Józefem Bilczewskim, który w czasie czerwcowej pielgrzymki
na Ukrainę zostanie wyniesiony do godności błogosławionych przez
Papieża Jana Pawła II.
Józef Bilczewski urodził się w Wilamowicach 26 kwietnia
1860 r. w ubogiej rodzinie rolniczo-rzemieślniczej. Naukę na poziomie
podstawowym pobierał w rodzinnej miejscowości i w Kętach. W latach
1872-80 uczęszczał do 8-letniego gimnazjum w Wadowicach. W Sprawozdaniach
Dyrekcyi drukowano co roku Spisy imienne uczniów podług lokacyi,
czyli wyniki klasyfikacji w każdej klasie. Józef Bilczewski na listach
klasowych notowany był bardzo wysoko. Zawarte tam wyniki podkreślają
pilność i nieprzeciętne zdolności.
13 czerwca 1880 r., co podkreśla dr Gustaw Studnicki
na łamach wadowickiego Przebudzenia, Bilczewski zdał egzamin dojrzałości.
Obejmował on wtedy pięć przedmiotów (pisemny i ustny): język polski,
łaciński, grecki, niemiecki i matematykę. W tym samym roku wstąpił
na Wydział Teologiczny w Krakowie i rozpoczął studia. Po ich zakończeniu
otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kard. Albina Dunajewskiego, by
tydzień później obchodzić prymicje w rodzinnych Wilamowicach. W niedługim
czasie został wysłany na dalsze studia do Wiednia, Paryża i Rzymu.
Po powrocie do kraju pracował jako wikariusz w Kętach, w kolegiacie
Świętych Piotra i Pawła i w Gimnazjum św. Anny. Habilitował się na
Uniwersytecie Jagiellońskim, następnie został mianowany profesorem
dogmatyki Uniwersytetu Lwowskiego, a w 1900 r. wybrany jego rektorem.
Żywa działalność naukowa i publiczna - jak pisze Studnicki - zwróciła
nań uwagę władz kościelnych i świeckich. Mimo silnego oporu samego
kandydata, namiestnik Leon Piński nakłonił go do przyjęcia nominacji
na urząd arcybiskupa metropolity lwowskiego. W uroczystościach uczestniczyła
delegacja z Wilamowic. Wyniesienie ks. prof. Józefa Bilczewskiego
na tak wysoki urząd kościelny było dla wilamowiczan wydarzeniem wielce
radosnym, porównywalnym z późniejszym wybraniem Karola Wojtyły z
Wadowic na papieża.
Jako metropolita Józef Bilczewski położył ogromne zasługi
w rozwoju archidiecezji lwowskiej. Troszczył się o powiększenie liczby
duchowieństwa i placówek duszpasterskich. Działał na polu społecznym
i oświatowym. Jako członek Rady Szkolnej Krajowej zabiegał o polepszenie
doli nauczycieli, o zakładanie szkół, ochronek, czytelni i bibliotek,
zwalczając w ten sposób analfabetyzm. Znane jest jego słynne wystąpienie
w Sejmie w 1907 r. W gorącym przemówieniu postulował podniesienie
płac nauczycielskich. Organizował i popierał związki i stowarzyszenia
religijne, dobroczynne i zawodowe. We Lwowie zbudował wielki dom
katolicki.
W czasie wojen 1914-20 organizował komitet arcybiskupi
do pomocy ofiarom wojny, a także wstawiał się w sprawie prześladowanych
Polaków u metropolity L. Szeptyckiego. Zmarł z przepracowania 20
marca 1923 r., został pochowany na Cmentarzu Janowskim we Lwowie.
Papież Pius XI określił abp. Józefa Bilczewskiego jako "jednego z
największych biskupów swojej doby".
Pomimo upływu czasu i jakże zmienionej sytuacji polityczno-społecznej,
pamięć o świętym Biskupie trwa do dzisiaj. Pamiętają o Słudze Bożym
nie tylko we Lwowie, ale także w Wilamowicach. W rozmowie z proboszczem
parafii wilamowickiej - ks. Michałem Bogutą dowiedziałem się, że
parafianie w każdą środę w nowennie o beatyfikację abp. Józefa Bilczewskiego
proszą Boga o łaski za jego wstawiennictwem.
"Stałem się głową tej Archidiecezji, by także być jej
sercem. Wszystko, co Was obchodzi, znajdzie oddźwięk w duszy mojej"
. Te słowa towarzyszyły abp. Bilczewskiemu od początku do końca jego
dni.
Członkowie katolickiego stowarzyszenia Civitas Christiana w Rzymie
Członkowie katolickiego stowarzyszenia Civitas Christiana pielgrzymują do Rzymu w ramach Jubileuszu 2025. W rozmowie z mediami watykańskimi przedstawiciele grupy wskazali, że „Pan Bóg daje im jasną drogę pełną optymizmu i nadziei”; to okazja do doświadczenia radości, kiedy mogą zaczerpnąć z dziedzictwa dwóch wielkich Polaków: św. Jana Pawła II i bł. kard. Stefana Wyszyńskiego. To ostatecznie „patrzenie i uczenie się jedności, nie tylko Kościoła, ale i społeczeństw”.
Do Rzymu pielgrzymują, aby najpierw uzyskać łaskę odpustu w Roku Jubileuszowym nawiedzając papieskie Bazyliki Większe; jak sami wskazali, chcą także pogłębić wiarę i miłość oraz więź ze wspólnotą Kościoła. Jako katolickie stowarzyszenie, któremu patronuje bł. kard. Stefan Wyszyński, szczególnym momentem pielgrzymki była modlitwa w Bazylice Matki Bożej na Zatybrzu, świątyni, która stanowiła kościół tytularny Prymasa Tysiąclecia. Tam szczególnie pielgrzymi z Polski modlili się dar kanonizacji patrona.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
