To słowa św. Pawła (Kol 3, 15), jakże proste i zwyczajne. Bo wdzięczność to właśnie coś bardzo oczywistego i normalnego.

Myślę, że podstawowym obowiązkiem każdego człowieka jest zachować pewną normalność. Oznaką normalności jest przede wszystkim nasz stosunek do prawdy, który w naszych czasach został rozchwiany. A prawda mówi nam to, co po prostu jest. Bóg zdefiniował siebie słowami: „Jestem, Który Jestem” (Wj 3, 14). Otóż Pawłowe „grati estote” i wszystkie odniesienia do prawdy mieszczą się w pojęciu normalności.

Tak wielu ludzi rozmija się z prawdą. Niektórzy celebryci zapominają, co było wczoraj, i wprost pływają w obłudzie i pozoranctwie. Chciałbym zapytać wielu spośród tzw. białych kołnierzyków: Jaka jest wasza pamięć i dlaczego jest taka krótka? Moralność w wydaniu Ewangelii jest oczywista, nie można mieć wątpliwości, gdzie jest prawda, a gdzie obłuda. Celebryci też powinni mieć sumienie i rozumnie myśleć. Chodzi o zwykłą uczciwość. Ktoś z nich odgrażał się kiedyś, że „załatwi swojego konkurenta w białych rękawiczkach”, inni zaś udają obrońców życia, choć niekoniecznie od poczęcia do naturalnej śmierci. I pytam: o co tu chodzi? Przypomnijmy sobie słowa Chrystusa przed Piłatem: „Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie” (J 18, 37). Przykro, że „białych rękawiczek” i obłudnych podżegaczy jest coraz więcej...

Na bazie mojego dużego doświadczenia muszę, niestety, stwierdzić, że ok. 95 proc. ludzi obdarowanych to ludzie bez pamięci. Nie tylko nie pamiętają okazanego im dobra, ale też czynią wszystko, by o tym zapomnieć, a nawet – by inni o tym nie wiedzieli. I to jest wielki problem, który ociera się w jakimś sensie o satanizm, bo do ideologii szatana należy przecież brak wdzięczności. Na wielkość i wspaniałość Boga szatan zareagował nienawiścią. Również ateizm jest wyrazem największej niewdzięczności wobec Boga Stwórcy. Wszyscy obdarowani powinniśmy się zastanowić, czy zawsze jesteśmy wdzięczni, czy raczej realizujemy opcję diabła, czyli niewdzięczności.