Biskup Piotr Greger przewodniczył 22 kwietnia Mszy św. z okazji ćwierćwiecza istnienia Hospicjum św. Kamila. Okolicznościowa liturgia odbyła się w kościele Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Bielsku-Białej.
– Hospicjum i ośrodki opieki paliatywnej są przestrzenią nadziei. To miejsce, gdzie, parafrazując słowa Pisma Świętego, uczymy się uwierzyć nadziei wbrew nadziei, aby ocalić człowieka przed pokusą beznadziejności, przed niebezpieczeństwem utraty poczucia sensu istnienia, przed pokusą rozpaczy – mówił w kazaniu bp Greger. I dodał: – Kiedy nasze społeczeństwo coraz bardziej się starzeje i przybywa ludzi przeżywających jesień swoje życia, potrzeba coraz bardziej ludzi gotowych do służby, dyspozycyjnych i podejmujących wciąż nowe wyzwania. To jest nasza odpowiedzialność za dzieło bielskiego Hospicjum św. Kamila w bliższej i dalszej przyszłości.
Na uroczystości przybyło wielu zaproszonych gości, wśród których znaleźli się: biskup senior luterańskiej diecezji cieszyńskiej Paweł Anweiler, prezes Forum Hospicjów Polskich, Jolanta Stokłosa oraz prezydent Bielska-Białej Jacek Krywult. Obecni byli również m.in.: ks. Piotr Filas SDS, prowincjał Polskiej Prowincji Księży Salwatorianów oraz hospicyjni kapelani – ks. Edward Lasek SDS, ks. Andrzej Pacholik SDS i ks. Andrzej Drogoś SDS.
Na koniec liturgii wręczono specjalne dyplomy dla przyjaciół Hospicjum św. Kamila, które trafiły zarówno do osób indywidualnych, jak i do instytucji. Zaproszono również wszystkich do obejrzenia okolicznościowej wystawy obrazującej 25-lecie istnienia hospicjum. Całość uroczystości dopełniła prezentacja publikacji poświęconej hospicjum, pod redakcją ks. Grzegorza Jabłonki SDS i Anny Byrczek pt. „Zdumienie tym, czego dokonuje Bóg”.
Hospicjum św. Kamila powstało w 1992 r. Przez ten czas objęło opieką ok. 4200 chorych. Obecnie pełni tam posługę zespół 70 osób, m.in. lekarzy, pielęgniarek, psychologów, fizjoterapeutów, kapelanów i wolontariuszy.
Nowe miejsce rehabilitacji oraz fizycznego i duchowego wsparcia
Po 30 latach od powstania Stowarzyszenia Hospicjum im. Jana Pawła II odbyło się uroczyste otwarcie i poświęcenie budynku.
Nasza placówka dysponuje 35 miejscami dla osób chorych terminalnie, z możliwością powiększenia ilości mieszkańców hospicjum. Jest to prawdopodobnie, pod względem powierzchni, jedno z największych, a może największe hospicjum na terenie województwa łódzkiego – zauważa Marian Miśkiewicz, prezes stowarzyszenia. W uroczystym otwarciu hospicjum, obok władz wojewódzkich i miejskich, obecni byli również zaangażowani w działalność hospicjum lekarze, pielęgniarki, opiekunowie i psycholodzy, a także wolontariusze. – Miejsce chorego jest w domu, a my będziemy dokładać wszelkich starań, żeby pacjent mógł mieć jak najlepsze miejsce dla siebie. Jednak jeśli się okaże, że ten dom nie spełnia tych wymagań – nie ma tam ciepła, bliskości albo po prostu bieżącej wody, to wtedy będziemy mieli wspaniałą alternatywę dla takiego pacjenta – czyli nowy dom, który jest tutaj. Będziemy mogli otoczyć go bliskością i dać mu podstawowe wygody życiowe, które też są mu potrzebne – podkreśla lek. Anna Topczewska, kierownik NZOP Stowarzyszenia Hospicjum im. Jana Pawła II.
Raz w życiu się uśmiechnął, kiedy zobaczył kradzież glinianego garnka. Powiedzieć miał wówczas: „Garstka prochu kradnie inną garstkę prochu”… Ks. Stanisław Pasierb w tomiku wierszy „Rzeczy ostatnie i inne wiersze” pisał pięknie o odczuciach Łazarza: „(...) warto było, ale po to tylko, żeby się dowiedzieć, że On (Chrystus) zanim mnie wskrzesił, płakał ponieważ umarłem...”.
Kiedy Caravaggio, niezrównany mistrz światłocienia, namalował dla bogatego włoskiego kupca, w kościele w Messynie, „Wskrzeszenie Łazarza” obraz nie spotkał się z aprobatą widzów. Porywczy z natury, pełen kontrastów artysta, na oczach zdumionych wiernych pociął malowidło brzytwą, czym wprawił w konsternację nie tylko swego mecenasa, ale i mieszkańców Messyny.
Podziel się cytatem
Wkrótce w 1609 r., w kościele Służebników Chorych artysta ponownie podjął temat. Martwy, wyciągnięty z grobu Łazarz leży w strumieniu charakterystycznego dla twórczości malarza światła. Pełna patosu scena zyskuje dzięki umiejętnemu zastosowaniu kontrastu światła i cienia. Wśród widzów tej niezwykłej sceny znajduje się także… sam artysta. Wedle Ewangelii św. Jana, z której znamy opis tego wydarzenia, śmierć Łazarza z Betanii wstrząsnęła jego siostrami Martą i Marią. Czasem zdarza się tak (a wszyscy jakoś podświadomie boimy się takiej sytuacji), że kiedy akurat jesteśmy daleko od rodzinnego domu, umiera człowiek nam bliski.
Spotkanie z bp. Maciejem Małygą w Stacji Dialog na Dworcu PKP we Wrocławiu
Raz w miesiącu w Stacji Dialog na Dworcu Głównym PKP we Wrocławiu odbywają się rozmowy z bp. Maciejem Małygą. Na spotkaniu można zapytać o wszystko i porozmawiać o wszystkim, co nas nurtuje.
Ostatnie spotkanie „Kościół w sieci: scrolluję, wierzę, myślę” poświęcone było wierze w czasach TikToka i Al. Z uczestnikami spotkania rozmawiali bp Maciej Małyga i dr hab. inż. Adam Polak z Politechniki Wrocławskiej. Spotkanie moderował Szczepan Bartoszko z EWTN.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
