17 września 1920 r. w heroicznej, nierównej walce z bolszewicką konnicą Siemiona Budionnego poległo 318 młodych ochotników „Orląt Lwowskich” pod dowództwem kpt. Bolesława Zajączkowskiego. Ocalało jedynie 12 osób, a wśród nich Bronisław Mirecki, który od 1934 r. był rzymskokatolickim księdzem na Kresach
W sobotę 20 sierpnia 2016r. przy pomniku i kurhanie w Zadwórzu odbyły się uroczystości upamiętniające bohaterskie Orlęta Lwowskie, dzięki którym ocalony został Lwów. Tu w Zadwórzu został zatrzymany marsz bolszewików na Polskę i Europę, co przyczyniło się do ostatecznego zwycięstwa Polski w bitwie warszawskiej.
Organizatorem uroczystości było Towarzystwo Opieki nad Grobami Wojskowymi we Lwowie i Konsulat RP we Lwowie.
W uroczystości w Zadwórzu, a wcześniej na Cmentarzu Obrońców Lwowa w Apelu Poległych z udziałem „Strzelców” z Rzeszowa i Kolbuszowej uczestniczyli przemyscy pielgrzymi pod duchowym przewodnictwem ks. prał. Stanisława Czenczka, kapelana ZHP i Stowarzyszenia Pamięci Polskich Termopil i Kresów w Przemyślu, które od wielu lat jest organizatorem pielgrzymek do Zadwórza.
Uczestnikami przemyskiej pielgrzymki byli członkowie i sympatycy SPPTiK, przedstawiciele rodzin kresowych i sybirackich, harcerze ZHP – Czarna Trzynastka, gimnazjaliści ze sztandarem Zespołu Szkół z Oddziałami Integracyjnymi im. Orląt lwowskich w Przemyślu oraz młodzież w ludowych strojach z Zespołu Pieśni i Tańca Przemyśl. Uroczystość w Zadwórzu rozpoczęła się Mszą św. koncelebrowaną przez kilkunastu księży z udziałem pięciu księży grekokatolickich i ks. prał. Stanisława Czenczka. Oprawę muzyczną Mszy św. i uroczystości zapewniła lwowska reprezentacyjna orkiestra dęta „Galicyjskie Surmy”. Podczas Mszy św., a także wcześniej na Cmentarzu Obrońców Lwowa na skrzypcach grała Anna Trojanowska – profesor Szkoły Muzycznej w Przemyślu. Zespół muzyczny „Fidelis”, Jan Nowakowski i Teresa Kuczera zaśpiewali pieśń „Orlątko” i „Wierne Madonny”. Na zakończenie uroczystości przemyscy harcerze z Czarnej Trzynastki wykonali pieśń „Kwiaty Zadwórza” autorstwa druha Andrzeja Huka. Pieśń ta jest od wielu lat nieoficjalnym hymnem uroczystości w Zadwórzu.
Naszą przemyską pielgrzymkę na uroczystościach reprezentował również harcerz, emerytowany profesor I LO w Przemyślu Romuald Sabarański z gitarą. Mocnym akcentem uroczystości był udział cyklistów IV Zadwórzańskiego Rajdu Rowerowego, którzy w przeddzień uroczystości wyruszyli z błogosławieństwem ks. prał. Stanisława Czenczka spod Pomnika Orląt Przemyskich do Lwowa i dalej do Zadwórza. W Rajdzie oprócz członków SPPTIK (Janusz Sorocki, Marek Rusinowski, Jan Szczepaniec, Marian Radlak, którzy jechali po raz czwarty), uczestniczyli również cykliści przemyscy, a także troje rowerzystów z Rzeszowa, w tym jedna kobieta, jeden rowerzysta z Jarosławia i jeden z Katowic. W Mszy św. i uroczystości uczestniczyła Maria Mirecka-Loryś, członek honorowy Stowarzyszenia Pamięci Polskich Termopil i Kresów. Pani Maria mimo ukończenia 100 lat, od wieku lat uczestniczy w rocznicowych uroczystościach w Zadwórzu. W tym roku przybyło ponad 600 osób, m.in. z Rzeszowa, Kolbuszowej, Mielca, Stalowej Woli, Leżajska, a nawet Płocka.
W środę 4 marca w Siemiatyczach odprawiono uroczystą Mszę św. dla uczczenia 10. rocznicy powstania Ruchu Rodzin Nazaretańskich przy parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w tym mieście. Eucharystii przewodniczył moderator diecezjalny Ruchu ks. Dariusz Kujawa. W koncelebrze uczestniczyli ks. Arkadiusz Siergiejuk, ks. Adam Pańczuk i ks. Mariusz Woltański.
„Wszystko, co czynicie, niech się dokonuje w miłości” - mawiał św. Karol Boromeusz. Bez cienia wątpliwości można powiedzieć, że w tym zdaniu wyraża się cała Ewangelia Chrystusowa. Jednocześnie stanowi ono motto życia i działalności św. Karola Boromeusza, którego Kościół liturgicznie wspomina 4 listopada.
Przyszło mu żyć w trudnych dla Kościoła czasach: zepsucia moralnego pośród duchowieństwa oraz reakcji na to zjawisko - reformacji i walki z nią. Karol Boromeusz urodził się w 1538 r. na zamku Arona w Longobardii. Ukończył studia prawnicze. Był znawcą sztuki. W wieku 23 lat, z woli swego wuja - papieża Piusa IV, na drodze nepotyzmu został kardynałem i arcybiskupem Mediolanu, lecz święcenia biskupie przyjął 2 lata później. Ta nominacja, jak się później okazało, była „błogosławioną”.
Kiedy młody Karol Boromeusz zostawał kardynałem i przyjmował sakrę biskupią, w ostateczną fazę obrad wchodził Sobór Trydencki (1545-63). Wyznaczył on zdecydowany zwrot w historii świata chrześcijańskiego. Sprecyzowano wówczas liczne punkty nauki i dyscypliny, m.in. zreformowano biskupstwo, określono warunki, jakie trzeba spełnić, aby móc przyjąć święcenia, zajęto się (głównie przez polecenie tworzenia seminariów) lekceważoną często formacją kapłańską, zredagowano katechizm dla nauczania ludu Bożego, który nie był systematycznie pouczany. Sobór ten miał liczne dobroczynne skutki. Pozwolił m.in. zacieśnić więzy, jakie powinny łączyć papieża ze wszystkimi członkami Kościoła.
Jednak, aby decyzje były skuteczne, trzeba je umieć wcielić w życie. Temu głównie zadaniu poświęcił życie młody kard. Boromeusz. Od momentu objęcia diecezji jego dewiza zawarła się w dwóch słowach: modlitwa i umartwienie. Mimo młodego wieku, nie brakowało mu godności.
W 23. roku życia nie uległ pokusie władzy i pieniądza, żył ubogo jak mnich.
Kard. Boromeusz był przykładem biskupa reformatora - takiego, jakiego pragnął Sobór. Aby uświadomić sobie ogrom zadań, jakie musiał podjąć Karol Boromeusz, trzeba wspomnieć, że jego diecezja liczyła 53 parafie, 45 kolegiat, ponad 100 klasztorów - w sumie 3352 kapłanów diecezjalnych i 2114 zakonników oraz ok. 560 tys. wiernych. Na jej terenie obsługiwano 740 szkół i 16 przytułków. Kardynał przeżył liczne konflikty z władzami świeckimi, jak i z kapłanami i zakonnikami. Jeden z mnichów chciał go nawet zabić, gdy ten modlił się w prywatnym oratorium.
Kard. Boromeusz był prawdziwym pasterzem owczarni Pana, dlatego poznawał ją bardzo dokładnie. Ze skromną eskortą odbywał liczne podróże duszpasterskie. W parafiach szukał kontaktu z ludnością, godzinami sam spowiadał, głosił Słowo Boże, odprawiał Mszę św. Jego prostota i świętość pozwoliły mu zdobywać kolejne dusze.
Konferencja „Debitum pastoralis officii” w 650. rocz. powstania Metropolii Halickiej w Przemyślu
2025-11-05 09:12
Łukasz Sztolf
kl. Krzysztof Zawada
Konferencja odbywała się w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu
We wtorek, 4 listopada 2025 r., w Przemyślu odbyła się konferencja naukowa „Debitum pastoralis officii” z dziejów diecezji przemyskiej w metropolii halickiej w 650-lecie jej powstania. Spotkanie rozpoczęła Eucharystia w Bazylice Archikatedralnej, której przewodniczył bp Witalij Skomarowski, przewodniczący Konferencji Episkopatu Ukrainy i ordynariusz diecezji łuckiej na Ukrainie.
We wstępie do Mszy świętej abp Adam Szal przypomniał, że diecezja halicka powstała dokładnie 13 lutego 1675 roku na mocy bulli papieskiej Debitum pastoralis officii, którą podpisał ówczesny papież Grzegorz XI. – Na mocy tej bulli powstała metropolia halicka, która później została przemianowana na metropolię lwowską – wyjaśniał hierarcha. – Z biegiem lat struktura metropolii halickiej, czy lwowskiej, ulegała transformacji, a dzisiaj czujemy się w jakimś sensie spadkobiercami tej bulli – dodał i krótko przedstawił okoliczności powstania bulli.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
