Wojciech był szóstym synem Sławnika, pana na Libicach. Według tradycji początkowo rodzice chcieli, by syn został rycerzem, jednak, gdy Wojciech zachorował, złożyli śluby, obiecując Bogu, że gdy ich dziecko wyzdrowieje, poślą go do zakonu. Tak też się stało. W 981 r. Wojciech przyjął święcenia kapłańskie. Był biskupem Pragi, a następnie udał się do Rzymu. Przebywał także w klasztorze na Monte Cassino, gdzie za namową greckiego pustelnika wstąpił do klasztoru benedyktyńskiego na Awentynie w Rzymie. Stamtąd został skierowany do Pragi, a później na tereny dzisiejszej Słowacji, gdzie prowadził działania misyjne. Według niektórych źródeł to on miał udzielić chrztu św. Stefanowi, królowi Węgier.

Misja

Wojciech przyjął zaproszenie króla Bolesława Chrobrego i przybył do Polski, by chrystianizować Prusów. Wiarę w Jezusa głosił w okolicach dzisiejszego Elbląga. Nie spodobało się to Prusom i 23 kwietnia 997 r. odpoczywających po Mszy św. przybyszów zaskoczyło 7 strażników prowadzonych przez miejscowego kapłana, który włócznią bądź toporem zabił Wojciecha. Odciętą głowę nabito na pal, a pozostałych przy życiu towarzyszy wygnano do Polski. Chrobry nakazał wykupić ciało Wojciecha i pochować je w Gnieźnie. Do grobu męczennika w 1000 r. pielgrzymował Otton III, w czasie jego wizyty założono metropolię gnieźnieńską, której patronem został Wojciech. Św. Wojciech jest jednym z trzech głównych patronów Polski. Jest uważany również za patrona Czech.

W ikonografii przedstawiany jest w stroju biskupa, w paliuszu z pastorałem, jego atrybutami są ścięta głowa niesiona na ręce, a także orzeł, wiosło oraz włócznia, od której miał zginąć.

Dziedzictwo Bożogrobców

Kościół w Sławicach przez lata należał do Bożogrobców, których główny na tych terenach klasztor znajdował się w oddalonym o 10 km Miechowie. Według zapisków w 1410 r. kościół w Sławicach przerzedł pod opiekę Miechowitów i pozostał w ich rękach aż do kasaty zakonu. W połowie XVII wieku wzniesiono nową, murowaną świątynię z murami przyporowymi. Na początku XX wieku, tuż przed wojną kościół został gruntownie przebudowany. Dobudowano między innymi nową wieżę. W 1930 r. kościół konsekrował bp Augustyn Łosiński. Wnętrze świątyni posiada cechy rokokowe. W barokowym ołtarzu głównym na tle obrazu na płótnie znajduje się rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego. Na uwagę zasługuje tabernakulum w kształcie świątyni – to kościół w Sławicach okolony kolumnami.

Wojciech na wizerunkach malarskich

Interesujący nas ołtarz patrona kościoła znajduje się po prawej stronie prezbiterium. Artysta przestawił św. Wojciecha w szatach biskupich z paliuszem, mitrą i pastorałem zakończonym krzyżem greckim w lewej dłoni. Prawą dłoń ma uniesioną w geście błogosławieństwa, oczy ma skierowane ku górze. Pod nogami leży włócznia – symbol jego męczeństwa. Drugie wyobrażenie świętego znajduje się w prezbiterium. Nad ołtarzem namalowana jest scena śmierci św. Wojciecha. Biskup raniony włócznią przez jednego z Prusów, wypuszcza pastorał z ręki. Jego towarzysze są przerażeni, jeden z nich wznosi w błagalnym geście ręce do góry. Obraz nie jest statyczny, jego twórca chciał pokazać grozę sytuacji. Spośród kłębiącego się tłumu, jeden z napastników również wznosi ręce do góry w geście zwycięstwa, zagrzewa swoich towarzyszy do mordowania misjonarza. Pod malowidłem nieznany artysta umieścił napis: „Św. Wojciechu, patronie, módl się za nami”.

Ks. proboszcz Andrzej Lisowski prowadzi mnie pod chór, gdzie znajdują się chorągwie, na jednej z nich również znajduje się wyobrażenie św. Wojciecha. Patron Polski został przedstawiony w szatach biskupich z pastorałem i wiosłem – jego atrybutem, w prawej ręce trzyma palmę męczeństwa. W lewej dłoni wstęgę z napisem: „Boga Rodzica Dziewica”, na chorągwi zostały wyhaftowane słowa: „Św. Wojciechu, patronie nasz, opiekuj się nami”. – Mamy jeszcze jedno wyobrażenie patrona naszej parafii – mówi Ksiądz Proboszcz i zaprasza przed kościół. Po północnej stronie wskazuje małą kapliczkę, która została wybudowana w 1997 r. Kto był jej fundatorem? Wszystko wyjaśnia się, gdy podchodzimy bliżej. Na kapliczce znajduje się napis: „Ks. Nowak i A.B Hipowski św. Wojciechowi”. Św. Wojciech przedstawiony jest tradycyjnie w szatach biskupich, w lewej ręce trzyma pastorał, a prawą dłoń ma wyciągniętą w geście błogosławieństwa.

Zapomniany kult

Proboszcz przyznaje, że w tej malej parafii nie ma rozwiniętego kultu św. Wojciecha. Jak w większości parafii wierni cześć oddają Maryi. Nie ma specjalnego nabożeństwa do św. Wojciecha, jedynie podczas odpustu myśli i modlitwy są skierowane do patrona parafii. Odpust jest tradycyjny, po uroczystej Mszy św. wierni modlą się podczas procesji z Najświętszym Sakramentem, który niesiony jest prze księdza w monstrancji wokół świątyni. – Rzadko odwiedzają nasz kościół czciciele św. Wojciecha – mówi Ksiądz Proboszcz, częściej zaglądają osoby, które idą szlakiem Bożogrobców i wstępują do Sławic, które w przeszłości były bardzo sławne.