Chrystus wiedział, że uczniowie porzucą Go w momencie najbardziej dla Niego tragicznym, ale niezależnie od tego, ciągle ich kochał, więcej – zawsze im ufał. Znał najgorsze strony ludzi, ale miłował ich i ufał im. Dobry Pasterz Jezus Chrystus zna każdego z was, nic się przed Nim nie ukryje, nawet z najbardziej ukrytych zamiarów i pragnień, ale mimo tej wiedzy zawsze was kocha i kochać nie przestanie.
Mówiąc po ludzku, gdy ktoś nas zawiedzie, jesteśmy gotowi mu przebaczyć, ale nigdy już nie zaufamy tej osobie po raz drugi. A Pan Jezus powiedział: „Wiem, że w waszej słabości opuścicie Mnie, ale także wiem, iż w końcu okażecie się zwycięzcami”. Nigdzie indziej na świecie nie znajdziemy takiego połączenia przebaczenia i zaufania. Co za wspaniała lekcja płynie z tego dla nas wszystkich! Pan Jezus uczy nas, jak mamy przebaczać i zaufać człowiekowi, który nas zawiódł.
To, co w jakiś mocny sposób zaznacza się w każdej wędrówce i podczas wszelkiego pielgrzymowania, to rzeczywistość zwyczajnej drogi. To będzie wygodny i szeroki asfalt, dróżki brukowe, czasem wysypane kamyczkami, ścieżki polne pełne kurzu, dróżki leśne, błotne i piaszczyste. Każda z nich zostawi swoisty ślad na waszych nogach, na stopach pielgrzymów i maryjnych podróżników. Czasem wygodne i przyjemne, często nagrzane słońcem, przyklejające się do butów i trudne do przejścia. Niekiedy mokre, pełne kałuż i błota, uciążliwe. Prawie zawsze sprawiające ból, odparzenia, bąble, mocno wrażliwe na jakieś drobne kamyczki. Albo też piaszczysta droga, niekiedy namoczona rosą, deszczem i zmuszająca do ostrożności, aby się nie poślizgnąć, by dojść do zamierzonego celu.
Współczesny człowiek często czuje się zagubiony, bo żyje w świecie bez góry. Wszystko jest płaskie, relatywne, bez wierzchołka. Psalm przywraca pionowy wymiar życia. Nie po to, żeby cię przygnieść, ale żeby pokazać, że jest coś wyżej i że warto tam iść. A najpiękniejsze jest to, że na szczycie nie czeka samotność, lecz Oblicze - podkreśla o. Piotr Kwiatek, kapucyn, doktor psychologii, inicjator psalmoterapii w komentarzu Centrum Heschela KUL do psalmu 24 śpiewanego w IV Niedzielę Adwentu.
Jak podkreśla o. Kwiatek, świat czasami „wydaje się za mały dla naszych lęków i za duży dla naszych marzeń. Ziemia kręci się dalej, a my często czujemy się na niej obco trochę jak goście, którzy zapomnieli, że są współwłaścicielami domu”. Natomiast psalm 24 „pokazuje nam, kim naprawdę jesteśmy i dokąd naprawdę idziemy. Jest w nim coś z terapii – nie takiej, która zagłusza ból, ale takiej, która prowadzi przez niego do źródła sensu”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
