Koper, podobnie jak inne warzywa nazywane popularnie „włoszczyzną”, dotarł do nas z Italii, a rozsławiła go w złotym wieku polskich dziejów żona króla Zygmunta Starego, królowa Bona Sforza. Dziś trudno sobie wyobrazić smak młodych ziemniaków czy przetworów z ogórków bez dodatku kopru. Ale jak już zostało zauważone, koper to nie tylko roślina dodawana do potraw, bowiem ma on także swoje miejsce w pobożności ludowej.

W dzień Przemienienia Pańskiego, wierni przynoszą do kościoła gałązki kopru, które są błogosławione przez kapłana po zakończeniu liturgii. Od dawien dawna istnieje przekonanie, że poświęcony koper ma właściwości lecznicze, zwłaszcza w przypadku problemów z przewodem pokarmowym u ludzi i zwierząt. Poświęcony koper może być używany do przygotowywania naparów lub dodawany do potraw, aby pomóc w dolegliwościach żołądkowych, szczególnie małych dzieci. W formie naparu podawany był także zwierzętom, przynosząc ulgę w stanach zapalnych przewodu pokarmowego.

Odnosząc się do pięknej pobożności i tradycji ludowej, trzeba powiedzieć także to, że poświęcenie kopru ma także wymiar duchowy i nie jest przypadkiem to, że poświęca się go 6 sierpnia. Tak jak Przemienienie Pańskie jest symbolem i zapowiedzią przemiany ludzkiej natury zbrukanej grzechem w pozostających bez skazy synów Bożych, tak koper ma przemienić stany zapalne organizmu i usunąć choroby.

Z informacji zawartych w internecie, możemy się dowiedzieć, że zwyczaj ten występuje na terenie archidiecezji przemyskiej i lubelskiej oraz diecezji zamojsko-lubaczowskiej.

Modlitwa na poświęcenie kopru

Módlmy się: Wszechmogący Boże, Twoje Słowo uświęca wszystko, dlatego obchodząc święto Przemienia Twojego Jedynego Syna Jezusa Chrystusa, prosimy Cię, byś pobłogosławił ten koper, aby był dla ludzi zbawienną pomocą. Spraw Boże, aby każdy kto go użyje przez wezwanie świętego Imienia Twego, otrzymał zdrowie ciała i ochronę duszy. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.