Herb umieszczono na zboczu schodzącym w kierunku apsydy bazyliki. Składa się z setek roślin, tworzących kompozycję niczym mozaika. Średnio każdego dnia pracowały nad nim dwie osoby.

Struktura „ramy”, w której umieszczono detale herbu, pozostała taka sama jak w przypadku papieża Franciszka. Składa się ona z mitry – odtworzonej z bukszpanu wiecznie zielonego odmiany pumila – umieszczonej pomiędzy skrzyżowanymi kluczami ze złota i srebra, połączonymi czerwonym sznurkiem. Złoty klucz został odtworzony z trzmieliny złocistej, czyli trzmieliny różnobarwnej, która jest często przycinana, aby pozostała karłowata i miała żółtawy kolor. Srebrny klucz został odtworzony z rośliny sezonowej locanki włoskiej - Helichrysum italicum, którą należy wymieniać co najmniej raz w roku, aby zachować kolor.

Czerwone sznurki łączące klucze zostały wykonane z rośliny Iresine brillantissima latem i Viola cornuta, zawsze czerwonej, zimą. Do wykonania papieskiego herbu, podzielonego po przekątnej na dwie części, wykorzystano różne rośliny. W lewym górnym rogu, na niebieskim tle, przedstawiono białą lilię. Symbol czystości i dziewictwa, nawiązuje do postaci Matki Boskiej.

Vatican Media

Aby odtworzyć kolor niebieski, wykorzystano 400 sadzonek niebieskiego Ageratum Star pochodzących z herbu papieża Franciszka. Lilię wykonano z 50 sadzonek Helichrysum italicum rozmnożonych przez sadzonki przez pracownika zajmującego się konserwacją miejscowej szklarni. W drugiej części tarczy, na dole, na jasnym tle, przedstawiono herb Zakonu św. Augustyna: serce przebite strzałą umieszczone nad książką. Odnosi się to do nawrócenia św. Augustyna i symbolizuje Słowo Boże, które przebija serce świętego doktora Kościoła. Do jasnej połowy herbu użyto 400 roślin Begonia semperflorens night life, o brązowych liściach i białych kwiatach.

Serce zostało stworzone z sadzonek Iresine lindenii, rozmnożonych przez sadzonki przez pracownika odpowiedzialnego za utrzymanie szklarni. Aby odtworzyć książkę, poproszono o współpracę dział kowalstwa Dyrekcji Infrastruktury i Usług, który wyprodukował blachy nadające jej kształt. Wewnątrz umieszczono czerwone kamienie lapilli, a do wykonania białej części użyto żwiru.