Twórcze odpowiedzi na współczesne dylematy

Papież wskazał na ambitny temat spotkań Kapituły Generalnej: „Zrozumieć teraźniejszość, aby wspólnie zrozumieć przyszłość Unii w drodze z Kościołem”. Wskazał, że jest to zgodne z dziedzictwem założycielki zgromadzenia - Luigi Tincani. Polega to na dawaniu twórczych odpowiedzi na pytania ludzi naszych czasów, szczególnie tych, którzy są obojętni na wiarę czy daleko od Kościoła.

Franciszek, nawiązując do przemówienia św. Jana Pawła II do Unii św. Katarzyny ze Sieny z 1995 r., wskazał na „uprzejmy i pełen miłości styl życia” sióstr. Poprosił o trzy rzeczy: „świętość, przygotowanie i uprzejmość”

Świętość jest radosna

Ojciec Święty zaznaczył, że świętość jest powołaniem, które jednoczy nas wszystkich oraz stanowi zasadniczy cel naszego życia. Świętość pociąga, jest duchową radością, z Bożą łaską możemy ją osiągnąć i dawać o niej świadectwo. Franciszek wskazał, że siostry mogą to realizować dzięki zachowaniu rad ewangelicznych, życiu sakramentalnemu, słuchaniu i rozważaniu słowa Bożego, modlitwie i życiu wspólnotowemu. „Pozostańcie mocno zakorzenione w tych fundamentach, aby wasze apostolstwo było solidne i owocne” - zaznaczył.

Uczynić waszym wszystko, co dobre

Papież Franciszek mówiąc o drugim elemencie jakim jest przygotowanie, wskazał na nowoczesny termin - „profesjonalizm”. Ma być nim poświęcenie, ciągłe pogłębianie własnej wiedzy i umiejętności, dzielenie się poznanymi prawdami, aktualizacja metod nauczania i komunikacji.

Ojciec Święty wskazał także na potrzebę dialogu ze wszystkimi. Jednocześnie dodał, „dialoguj ze wszystkimi, z wyjątkiem diabła”. Bowiem zdaniem Papieża, „diabeł przychodzi do społeczności, patrzy na zazdrość, na wszystkie te rzeczy, które dotyczą wszystkich ludzi (…) i diabeł tam idzie”.

Posłanki życzliwości

„Bądźcie posłankami życzliwości, która jest darem Ducha, i tej radości, przeżywając każde spotkanie z promiennym uznaniem wyjątkowości drugiego człowieka” - wskazał Franciszek.

Jednocześnie podziękował za pracę, szczególnie wśród młodzieży. Wymieniał także potrzebę rozwoju apostolatu powołaniowego. Zachęcił, aby ich praca była kontynuowana z otwartością i odwagą, gotowa do odnowienia tam, gdzie jest to konieczne.