MONIKA MAŚNIK: - Twoim sposobem na życie jest muzyka, szczególnie muzyka liturgiczna. W jaki sposób człowiek może odkryć, co jest jego powołaniem?

HUBERT KOWALSKI: - Jeżeli ktoś żyje w Duchu Bożym, odkrywa, kim jest Jezus, wówczas automatycznie poznaje prawdę: o Bogu, o świecie, o samym sobie. Dostrzega, że w jego życiu zaczynają dziać się rzeczy, których sam by nie wymyślił. Im bardziej zbliżamy się do Chrystusa, tym bardziej zaczynamy odkrywać, że Bóg niesamowicie kreuje wydarzeniami. My coś wybieramy, a On to nakierowuje, prowadzi.

- Kiedy nie muzykujesz, poświęcasz czas na...

- Dla mnie kluczowe jest, żeby poświęcać czas wolny dla rodziny - to jest dla mnie największa pasja i największe hobby. Moja żona i moje dzieci to jest rzeczywistość, która wypełnia mój czas.

- Co obok rodziny uważasz w życiu za ważne?

- Ważne jest, żeby odkryć, że moje człowieczeństwo jest zanurzone w wielkiej tajemnicy istnienia, obecności, działania Boga. Odkrycie tego powoduje, że życie nabiera zupełnie innego tempa, nowych barw. Nagle zaczynam odkrywać, że mam oczy i widzę coś, czego wcześniej nie widziałem, zaczynam słyszeć rzeczy, których nie słyszałem, wypełnia mnie Duch Boży, który mnie prowadzi - myślę, że to jest sprawa kluczowa. Konsekwencją tego doświadczenia jest miłość.

- Co mógłbyś więcej powiedzieć o miłości?

- To, że potrafimy kochać, że stać nas na poświęcenie, ofiarę - to są dary, które swoje źródło mają w Bogu. Odkrycie i doświadczenie Boga, życie Nim i z Nim musi być życiem miłości.

- Jakiego świętego chciałbyś spotkać?

- Najchętniej spotkałbym się z wieloma (śmiech). Każdy z nich ma w sobie coś niesamowitego i to jest wielkie bogactwo, z którego możemy czerpać. Mam wielką cześć dla moich osobistych patronów: św. Huberta, św. Stanisława, św. Wojciecha. W jakiś sposób czuję obecność tych świętych. Wszyscy trzej byli biskupami, dwóch zostało męczennikami, dwóch patronami Polski - cechowała ich wielka odwaga, byli jak żołnierze, jak wojownicy.

- Czy masz ulubiony cytat z Pisma Świętego?

- Jest ich wiele. Staram się nie myśleć o Słowie Bożym jak o przestrzeni pojedynczych myśli, tylko wiem, że to jest żywe Słowo, które przemawia do mnie w konkretnych momentach. Jest wiele fragmentów, które naznaczyły moje życie, jak ten o Dawidzie, którego przywołuje Saul dręczony przez złego ducha - kiedy Dawid zaczynał grać, zły duch opuszczał Saula.

- Jak funkcjonować w dzisiejszym świecie jako katolik, chrześcijanin?

- Zawsze ludziom, którzy przyjmowali wiarę, nie było łatwo. Prościej jest pójść za czymś przyjemnym, mniej wymagającym - ale to jest złudne, nie prowadzi do szczęścia. Można osiągać sukcesy, mieć pieniądze, władzę, ale dalej być nieszczęśliwym. Człowiek, który żyje z Chrystusem i chce być jednoznaczny, trafia prędzej czy później na jakiś opór, tak jak Jezus, którego skazano jak złoczyńcę. Z ludzi wierzących czasem się szydzi, uważa ich za nawiedzonych - ale to, że inni tak na nas patrzą, wcale nie przesłania mi mojego źródła. Dla mnie fundamentalna jest moja relacja z Bogiem. Gorzej, jeżeli moi najbliżsi, mimo mojego poczucia, że jestem w relacji z Bogiem, mają pewne wątpliwości - wtedy trzeba się trochę zastanowić. Po to są nam dani najbliżsi - wspólnota, małżeństwo - żebyśmy się nie zagubili, bo czasami możemy pobłądzić w kwestiach duchowych. Życie człowieka wierzącego nie jest proste, ale jest piękne. Pan Bóg daje nam łaskę, możemy o Nim opowiadać w rozmaity sposób - wcale nie spektakularny, ale zwyczajny przez naszą codzienność, żyjąc uczciwie. Wielu ludzi opowiada, że nie wywiera na nich wrażenia, gdy zrobimy niewiarygodne wydarzenie artystyczne, ale największe wrażenie robi to, że oprócz tego, iż staramy się być dobrymi, wartościowymi artystami, potrafimy jeszcze być dobrymi ludźmi.

* * *

Hubert Kowalski
współpracuje z wybitnymi muzykami, m.in. Marcinem i Lidią Pospieszalskimi, Joachimem Mencelem, Piotrem Baronem, Mieczysławem Szcześniakiem, Andrzejem Cudzichem. Od 1993 r. współtworzy zespół „Deus Meus”.
Jako kompozytor ma w dorobku Oratorium na Boże Narodzenie na chór, orkiestrę, solistów i sekcję rytmiczną, Pasję wg św. Jana na chór, orkiestrę, solistów i instrumenty perkusyjne, musical „Zazdrosna Miłość” (jako współtwórca), Misterium Przebaczenia na chór, orkiestrę symfoniczną, solistów i sekcję jazzową, wiele piosenek podejmujących problemy współczesnego świata. Komponuje współczesne pieśni liturgiczne, przygotowuje nowe wokalno-instrumentalne opracowania pieśni stanowiących Tradycję Kościoła katolickiego (jego opracowania zostały wykorzystane podczas spotkania Benedykta XVI z młodzieżą w Krakowie w 2006 r.). Prowadzi zajęcia warsztatowe, mające na celu podniesienie jakości muzyki religijnej wykonywanej podczas liturgii w kościołach.
(Red.)