Sługa Boży Jan Paweł II powiedział: „Sanktuarium Maryjne to miejsce, w którym człowiek w sposób szczególny otwiera się dla Boga”. Dlatego do Krasnobrodu przybywa wielu pielgrzymów, a wśród nich również i kapłani.
13 czerwca br., przed Cudownym Obliczem Pani Roztocza - Matki Bożej Krasnobrodzkiej - Matki Kapłanów, stanęli kapłani diecezji zamojsko-lubaczowskiej. Pielgrzymce przewodniczył pasterz diecezji bp Wacław Depo.
Modlitewne spotkanie rozpoczęło się o godzinie 10 - kiedy to kapłani, zgromadzili się na Krasnobrodzkiej Kalwarii, by medytować poszczególne stacje Drogi Krzyżowej. Rozważania zostały przygotowane przez księży poszczególnych dekanatów naszej diecezji. Swoisty nastrój Kalwarii, przyczynił się do głębokiej refleksji nad życiem i posługą kapłana. Po nabożeństwie Drogi Krzyżowej miał miejsce wykład ks. dr. Janusza Lekana z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Prelegent uczynił wiele refleksji dotyczących kapłaństwa. Ksiądz Profesor mówił m.in. że: „Kapłani nie są ważni z tego powodu co czynią, ale z tego kim są. (…) Do posługi kapłańskiej powołuje sam Chrystus. Kapłaństwa nie można sobie samemu wybrać. Nie można dać sobie samemu. Ono może być tylko na wezwanie Chrystusa. Nigdy nie może być naszą własnością”.
Centralnym punktem była uroczysta Eucharystia, której przewodniczył i słowo Boże wygłosił Pasterz diecezji. W koncelebrze uczestniczyło ponad 150 kapłanów. W homilii Ksiądz Biskup, zwracając się do kapłanów mówił, że: „to Miłość Chrystusa przynagla nas. Jakże to jest ciągle nowe dla każdego z nas - żyć już nie dla siebie, ale dla tego, który powołał - dla Chrystusa. Kto pozostaje w Chrystusie jest bowiem nową kartą Ewangelii dla współczesnego świata, zarówno kartą radosną, jak i kartą pełną sprzeciwu”. Ksiądz Biskup wołał: „Chrystus ma prawo do naszego życia, ma prawo do naszego serca. Uwierzcie w moc kapłaństwa, uwierzcie, że jesteście obecni w Sercu Jezusa. Najpierw uwierzcie - a to jest podstawą wierności Chrystusowi, który jest naszą Drogą, Prawdą i Życiem”.
Wdzięczni Bogu za dar spotkania, pełni Bożego Ducha i treści wypływających z tego dnia oraz umocnieni czułym, miłującym spojrzeniem naszej Matki, powróciliśmy do obowiązków dnia codziennego.
Powołanie to wielki dar, ale i wielkie zadanie. A rozpoczynający się Rok Kapłański, niech skłania nas do jeszcze gorętszej modlitwy za kapłanów, za siebie nawzajem oraz do jeszcze głębszej refleksji nad tajemnicą wybrania.